The ComingAnd God held in his handA

The Coming

And God held in his hand

A small globe. Look, he said.

The son looked. Far off,

As through water, he saw

A scorched land of fierce

Colour. The light burned

There; crusted buildings

Cast their shadows; a bright

Serpent, a river

Uncoiled itself, radiant

With slime.




On a bare

Hill a bare tree saddened

The sky. Many people

Held out their thin arms

To it, as though waiting

For a vanished April

To return to its crossed

Boughs. The son watched

Them. Let me go there, he said.

Resultaten (Nederlands) 1:

De komstEn God gehouden in zijn handEen kleine wereldbol. Kijk, zei hij.De zoon keek. Ver weg,Als via water, zag hijEen verschroeide land van felleKleur. Het licht gebrandEr; korst gebouwenWerpen hun schaduw; een heldereSlang, een rivierUncoiled zelf, stralendMet slijm. Op een kaleHill een kale boom bedroefdDe hemel. Veel mensenHun dunne armen uitgestrektAlsof wachtenVoor een verdwenen AprilTerug te keren naar haar gekruist Takken. De zoon keekHen. Laat mij gaan daar, zei hij.

Resultaten (Nederlands) 2:

De komst

En God in zijn hand hield

een kleine wereldbol. Kijk, zei hij.

De zoon zag. Ver weg,

als door het water, zag hij

een verschroeide land van felle

kleur. Het licht brandde

Er; vastgeroeste gebouwen

werpen hun schaduw; een heldere

Serpent, een rivier

ontrolde zich, stralend

met slijm.




Op een kale

heuvel bedroefd een kale boom

De lucht. Veel mensen

stak hun dunne armen

Om het, alsof wachtend

voor een verdwenen april

om terug te keren naar zijn overgestoken

Boughs. De zoon keek

Them. Laat me er naartoe te gaan, zei hij.

Resultaten (Nederlands) 3:

De toekomstEn God in zijn hand.Een kleine planeet.Kijk, zei hij.Z 'n zoon te zien.Ver weg,Als het via het water, hij zag.Een verbrande land drastischeDe kleur.Het licht brandenEen oude gebouwen;Gooi ze in de schaduw en helder.De slang, een rivier.De straling is zelf.De modder.Op de kaleEen kale boom.De hemel.Veel mensenUit hun dunne armenHet lijkt op.Voor een verdwenen in aprilTerug naar het kruisDe takken.Z 'n zoon keekZe.Laat me naar binnen, zei hij.